ارتباط میان الگوی تغذیه با شیر مادر و نزدیک بینی در کودکان ۷ -۶ ساله: مطالعه مورد- شاهدی

مقدمه: اخیراً، شیوع نزدیک بینی در دوران کودکی و نوجوانی افزایش یافته است. شیوه ابتدایی زندگی، از جمله الگوی تغذیه با شیر مادر در دوران شیرخوارگی از عوامل مؤثر بر این امر پیشنهاد شده است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط میان الگوی تغذیه با شیر مادر و نزدیک بینی در کودکان 7 -6 ساله شهر تهران اجرا شد. روش کار: 245 کودک که نزدیک بینی به تازگی در آنها تشخیص داده شده بود (گروه مورد) و 245 کودک بدون نزدیک بینی (شاهد) در مطالعه وارد شدند. اندازه گیری های تن سنجی و آزمون هوشی ریون اجرا شد. والدین کودکان پرسشنامه بسامد خوراک (ffq) ، پرسشنامه تغذیه با شیر مادر و پرسشنامه عوامل خطر نزدیک بینی را تکمیل کردند. نسبت شانس برای الگوی تغذیه با شیر مادر و دیگر عوامل خطر احتمالی نزدیک بینی محاسبه شد. یافته ها: تغذیه انحصاری با شیر مادر به مدت 6 ماه و تغذیه با شیر مادر به مدت 12 ماه یا بیشتر، پس از تعدیل با سایر عوامل خطر با کاهش خطر نزدیک بینی مرتبط بودند و نسبت شانس (حدود اطمینان95%) آنها به ترتیب 17/0 (96/0 -03/0) و 14/0 (74/0 -03/0) بود. میزان دریافت کربوهیدرات تصفیه شده 07/2 (21/4 -02/1)، داشتن اضافه وزن 20/2 (64/4 -05/1)، تعداد خواهر و برادر 28/0 (59/0 -13/0)، فاصله با تلویزیون 14/0 (29/0 -06/0) و فاصله با رایانه قبل از آگاهی از نزدیک بینی کودک 32/0 (76/0 -14/0)، وجود نزدیک بینی در حداقل یکی از والدین 91/6 (34/14 -33/3)، سن مادر در هنگام تولد کودک 24/0 (64/0 -09/0) و سطح تحصیلات مادر 65/2 (56/5 -26/1)، به صورت مستقل با نزدیک بینی مرتبط بودند. نتیجه گیری: تغذیه انحصاری با شیر مادر به مدت 6 ماه و تغذیه با شیر مادر به مدت 12 ماه یا بیشتر، پس از کنترل دیگر عوامل خطر، با کاهش خطر نزدیک بینی در کودکان 7 -6 ساله مرتبط می باشند. مطالعات بیشتر به منظور تعیین اثر تغذیه بلندمدت با شیر مادر بر نزدیک بینی دوران کودکی توصیه می شود.